Maklumat Kata

Kamus Bahasa Melayu


[men.cang.kul] | منچڠکول

Definisi : 1. memecahkan (menggemburkan dll) tanah dgn cangkul, memacul; 2. ki mem­bolot (mengambil) sesuatu (wang, harta, dll): agen-agen gelaplah yg ~ wang; ~ angin mengomong-omong kosong. (Kamus Dewan Edisi Keempat)

[men.cang.kul] | منچڠکول

Definisi : menggemburkan atau memecahkan tanah dgn cangkul. (Kamus Pelajar Edisi Kedua)
Tesaurus
Tiada maklumat tesaurus untuk kata mencangkul

Juga ditemukan dalam:

Kamus Bahasa Melayu (35)

Kamus Bahasa Inggeris (2)

Istilah MABBIM (1)

Istilah Bahasa Melayu (3)

Kamus Thai Melayu Dewan (1)

Khidmat Nasihat (7)

Artikel Akhbar (1)

Ensiklopedia (1)

Glosari Dialek Johor (1)

Glosari Dialek Negeri Sembilan (2)

Glosari Dielek Melaka (2)

Glosari Dialek Pulau Pinang (1)

Perkhidmatan +


Glosari Dialek Negeri Sembilan

EntriFonetikKelas KataMaknaAyat DialekSebutan DialekMaksud Ayat
cobak[tS.bA/]kata namasejenis alat berjari tiga untuk mencangkul tanah.Tanah yang koreh tu lambuk dongan cobak.[tA.nAh jAN k.ÄEh tu lAm.bu/ d.NAn tS.bA/]Tanah yang keras itu gemburkan dengan cebak.
moncieh[mn.tSi.jEh]kata kerjamengeluarkan peluh dengan banyak.Dek tolalu lamo molambuk tanah di bolakang rumah, moncieh polohe.[de/ t.lA.lu lA.m m.lAm.bu/ tA.nAh kE/ b.lA.kAN Äu.mAh mn.tSi.jEh p.lh.E]Kerana terlampau lama mencangkul tanah di belakang rumah, keluar banyak peluhnya.

Kembali ke atas