| rapah | [ÄA.pAh] | kata kerja | rempuh. | Dek tak tau jalane, rapah yo la rimbo tu. | [de/ tA/ tAu: dZA.lAn.E ÄA.pAh j lA Äim.b tu] | Kerana tidak tahu jalannya, rempuh sajalah hutan itu. |
| popah | [p.pAh] | kata nama | adangan untuk menangkap binatang di hutan (seperti rusa dan lain-lain). | Nak nangkap polanduk, kono buek popahe baru pasang jorek. | [nA/ nAN.kAp p.lAn.du/ k.n bu.wE/ p.pAh.E bA.Äu pA.sAN dZ.ÄE/] | Nak menangkap pelanduk, kena buat adangannya baru pasang jerat. |
| lepoh-lepah | [lE.ph.lE.pAh] | kata adjektif | penat. | Dah lepoh-lepah rasoe menolong kek orang di panonggahan orang kawen tu. | [dAh lE.ph lE.pAh ÄA.s.E m.n.lN kE/ .ÄAN di.pA.nN.gA.hAn .ÄAN kA.wEn tu] | Sudah penat rasanya menolong di tempat penanggah orang kawin itu. |
| rembeh | [ÄEm.bEh] | kata nama | sejenis tajak untuk menebas rumput. | Orang kampong, monompah rembeh, bilo nak mulo turun ko sawah. | [.ÄAN kAm.pN m.nm.pAh Äem.bEh bi.l nA/ mu.l tu.Än k.sA.wAh] | Orang kampung menempah rembeh, apabila mula turun ke sawah. |
| cokuih | [tS.kuih] | kata kerja | mengambil sedikit makanan secara tidak tertib. | Sapo yang cokuih gulai ni, sampai tumpah dibueke. | [sA.p jAN tS.kuih gu.lAj ni sAm.pAj tum.pAh di.bu.wE/.E] | Siapa yang mengambil gulai ini, hingga tumpah dibuatnya. |
| caba | [tSA.bA] | kata adjektif | kurang berhati-hati, lalai, leka. | Kok caba yo maso bolaja satu apah pon tak dapek. | [k/ tSA.bA j mA.s b.lA.dZA sA.tu A.pAh pon tA/ dA.pE/] | Kalau lalai semasa belajar, satu apa pun tidak akan dapat. |
| polak | [p.lA/] | kata adjektif | rimas (tentang keadaan). | Polak rasoe kek bilek tu pasa tak do kipah. | [p.lA/ ÄA.s.E kE/ bi.le/ tu pA.sAN tA/.d ki.pAh] | Rimas rasanya di bilik itu kerana tidak ada kipas. |
| gasan | [gA.sAn] | kata adjektif | berkenaan kanak-kanak yang lasak. | Budak ni gasan boto. Abih bobarang dalam rumah disepahe. | [bu.dA/ ni gA.sAn b.t A.bih b.bA.ÄAN dA.lAm Äu.mAh di.sE.pAh.E] | Budak ini lasak betul. Habis barang-barang dalam rumah disepahnya. |