monjuju | [mn.dZu.dZu] | kata adjektif | terlalu penuh. | Dah monjuju ae anau dalam torangkek, payah nak bawak turon. | [dAh mn.dZu.dZu AE A.nAw dA.lAm t.ÄAN.kE/ pA.jAh nA/ bA.wA/ tu.Äon] | Sudah terlampau penuh air enau dalam terangkek, payah hendak dibawa turun. |
sokuntung | [s.kun.tuN] | kata nama | sejenis bekas mengisi ikan daripada buluh, mengkuang, dawai dan lain-lain. | Ponuh sokuntung dapek ikan monjalo somalam. | [p.nuh s.kun.tuN dA.pE/ i.kAn mn.dZA.l s.mA.lAm] | Penuh sekuntung, dapat ikan menjala semalam. |
tuyong | [tu.joN] | kata kerja | 1. tambah. | Tuyung ae dalam taka tu, bia ponoh. | [tu.joN AE dA.lAm tA.kA tu biA p.nh] | Tambah air dalam takar itu, biar penuh. |
ponanggah | [p.nAN.gAh] | kata nama | 1. tempat meletak peralatan dapur ketika kenduri. | Bilo nak konduri ponoh pinggan mangkuk dilotak kek ponanggah. | [bi.l nA/ kn.du.Äi p.nh piN.gAn mAN.ku/ di.l.tA/kE/ p.nAN.gAh] | Apabila hendak kenduri, penuh pinggan mangkuk diletakkan di penanggah. |
loncong | [ln.tSN] | kata adjektif | kosong, tiada lagi, habis. | Tadi ponoh bako tu dek buah-buahan, ni dah loncong. | [tA.di p.nh bA.k tu dE/ bu.wAh.bu.wAh.An ni dAh ln.tSN] | Tadi bakul itu penuh dengan buah-buahan, kini bakul sudah kosong. |
torangkik | [t.ÄAN.ki/] | kata nama | 1. tabung buluh untuk menadah nira, perian. | Torangkik kek pohon nau tu ponoh elokla kito turunkan. | [t.ÄAN.ki/ kE/ p.hn nAu: tu dAh p.nh El/.lA ki.t tu.Äun.kAn] | Terangkik di pohon enau itu sudah penuh, eloklah kita turunkan. |
gebong | [gE.bN] | kata adjektif | lahap. | Gebong boto budak ni abih nasi sopinggan monjuju, nak botambahe lai. | [gE.bN bo.to bu.dA/ ni A.bih nA.si s.piN.gAn mn.dZu.dZu nA/ b.tAm.bAh.E lAi:] | Lahap betul budak ini, habis nasi sepinggan penuh hendak bertambahnya lagi. |