| molosah | [m.l.sAh] | kata adjektif | berkenaan hujan, air yang mencurah-curah. | Ujan tu lobek, molosah turune. | [u.dZAn tu l.bE/ m.l.sAh tu.Äun.E] | Hujan itu lebat, mencurah-curah turunnya. |
| urek | [u.ÄE/ | kata kerja | sukar untuk dikeluarkan, sukar dicabut. | Paku tu susah diurek, sobab tolampau dalam masoke ko toreh tu. | [pA.ku tu su.sAh di.u.ÄE/ s.bAb t.lAm.pAw dA.lAm mA.s/.E k t.ÄEh tu] | Paku itu susah dicabut sebab terlampau dalam masuknye ke teras itu. |
| dudut | [du.dut] | kata kerja | hirup, hisap. | Usah dudut bondo tu, tak elok. Bodan kau yo yang tak somonggah dibueke kang. | [u.sAh du.dut bn.d tu tA/ E.l/ b.dAn kAw j jAN tA/ s.mN.gAh di.bu.wE/.E kAN] | Usap hisap benda itu, tidak elok. Badan engkau juga tidak elok dibuatnya nanti. |
| motan II | [m.tAn] | kata kerja | penting, utama. | Pokaro-pokaro motan usah disede-sedekan. | [p.kA.Ä.p.kA.Ä m.tAn u.sAh di.sE.dE.sE.dE.kAn] | Perkara-perkara penting jangan dimudah-mudahkan. |
| borontak | [b.Än.tA/] | kata kerja | berkuasa. | Usah nak borontak kek lopak orang, kok nak borontak, borontak kek lopak seniri. | [u.sAh nA/ b.ÄAn.tA/ kE/ l.pA/ .ÄAN k/ nA/ b.Än.tA/] | Jangan hendak berkuasa di tempat orang. Kalau hendak berkuasa, berkuasalah di tempat sendiri. |
| mereban II | [m«.ÄE.bAn] | kata adjektif | berkenaan pakaian yang labuh. | Jubah dio mereban, susah dio nak jalan. | [dZu.bAh di.j m«.ÄE.bAn su.sAh di nA/ dZA.lAn] | Jubah dia labuh sangat, susah dia hendak jalan. |
| conggang | [tSN.gAN] | kata kerja | berpisah, berenggang; boconggang. | Dio orang tu memang susah nak conggang macam bolangkeh. | [di.j .ÄAN tu mE.mAN su.sAh nA/ tSN.gAN mA.tSAm b.lAN.kEh] | Dia orang itu memang susah hendak berpisah, macam belangkas. |
| motan I | [m.tAn] | kata nama | bekas dahan yang terdapat pada kayu yang telah digergaji, mata kayu. | Kok boli papan usah boli yang ado motan, nanti kok bolobang. | [k/ b.li pA.pAn u.sAh b.li jAN A.d mtAn nAn.ti k/ b.l.bAN] | Kalau beli papan jangan beli yang ada tanda bekas dahan, nanti berlubang. |
| boconggang | [b.tSN.gAN] | kata kerja | berpisah, berenggang; conggang. | Dio orang tu memang susah nak boconggang macam bolangkeh. | [di.j .ÄAN tu mE.mAN su.sAh nA/ b.tSN.gAN mA.tSAm b.lAN.kEh] | Dia orang itu memang susah hendak berpisah, macam belangkas. |
| cocap | [tS.tSAp] | kata kerja | lap, sapu. | Cocap ae kek lantai tu dongan kaen basah. | [tS.tSAp AE kE/ lAn.tAj tu d.NAn kAEn bA.sAh] | Lap air di lantai itu dengan kain basah. |