Maklumat Kata

Kamus Bahasa Melayu


[men.ca.bar] | منچابر

Definisi : 1. menyatakan keraguan akan kesahan atau kebenaran sesuatu, memper­soalkan, mempertikaikan: keputusan mahkamah itu diakui sah dan muktamad dan tidak boleh dicabar oleh badan-badan lain; 2. mengajak berlawan (bertanding, berkelahi), menentang, menyuruh melakukan sesuatu kalau berani: beliau seterusnya ~ puak pembangkang supaya membawa perkara itu ke mahkamah; dia ~ saya bertinju dengannya; 3. menguji kemampuan dan ketabahan seseorang dll (bkn pekerjaan, tugas, usaha, dsb): pekerjaan itu sungguh ~; peranan DBP menjadi lebih ~ lagi; (Kamus Dewan Edisi Keempat)

[men.ca.bar] | منچابر

Definisi : 1 menyuruh seseorang melakukan sesuatu jika berani: Beliau telah ~ pegawai itu supaya mengulang tuduhan tsb. 2 mengajak berlawan utk menentukan siapa yg lebih kuat (lebih pandai dsb); menantang. 3 memerlukan ketabahan, kecekalan, keberanian dsb: tugas yg ~. 4 mempersoalkan sah atau tidaknya (keputusan, pengadilan dll): Tidak seorang pun yg boleh ~ keputusan mahkamah. (Kamus Pelajar Edisi Kedua)
Tesaurus
Tiada maklumat tesaurus untuk kata mencabar


Artikel Akhbar

JudulPengarangAkhbarKeluaran
Mencabar puisi MalaysiaTiadaKosmo25.12.2006
Mencabar DendamN. AbidUtusan Melayu11.08.1995
Mencabar imaginasi penontonTengku Khalidah BidinUtusan Malaysia14.12.1997
Mencabar WawasanBaharudin Haji ZakariaMingguan Malaysia01.12.1991
Mencabar WawasanBaharudin Haji ZakariaMingguan Malaysia11.12.1991
MencabarNordin Hj AbdullahBacaria29.09.1992
Tugas mencabar, perlu sabar: badrul Zaman galas tugas berat...Norhayati NordinHarian Metro12.12.2008
Berani mencabar dan kurang ajarMana SikanaBacaria08.03.1984
Tetamu mencabar kewibawaan FauziahTiadaBerita Harian15.07.1993
'Keadilan mencabar kezaliman kemukakan persoalan jenayahR.Hamzah DuaUtusan Borneo05.07.1995
1234567

Kembali ke atas