Maklumat Kata

Kamus Bahasa Melayu


[pe.ngail] | ڤڠاءيل

Definisi : 1. orang yg mengail; 2. alat utk me­ngail (memancing). (Kamus Dewan Edisi Keempat)

[pe.ngail] | ڤڠاءيل

Definisi : 1 orang yg menangkap ikan dgn kail. 2 alat utk mengail atau utk memancing. (Kamus Pelajar Edisi Kedua)
Tesaurus
Tiada maklumat tesaurus untuk kata pengail

Juga ditemukan dalam:

Kamus Bahasa Melayu (9)

Kamus Bahasa Inggeris (1)

Artikel Akhbar (8)

Artikel Majalah (6)

Buku (2)

Pantun (3)

Perkhidmatan +

Puisi
 

Sayang senduduk pengail talang,
     Kain buruk kami tapiskan;
Tersentak tidur tengah malam,
     Bantal peluk saya tangiskan.


Lihat selanjutnya...(4)

Artikel Akhbar

JudulPengarangAkhbarKeluaran
Pengail dan LautanAmi MasraUtusan Zaman08.02.1987
Pengail RinduChu E LiangMingguan Malaysia28.12.2003
Antara Pengail dan PenyairWadi Leta S. A.Berita Minggu24.02.2008
Potret Pengail TuaMohd Kasim MahmudBerita Minggu13.03.1994
Nasib pengail cara lamaPak SakoMingguan Famili03.08.1986
Rindu Seorang PengailT. H. LimMingguan Watan30.06.1996
Mimpi Seorang PengailWadi Leta S. AUtusan Zaman06.08.1996
Raja Kasim berlagak sebagai pengailPak MatlobBerita Minggu03.02.1985

Kembali ke atas



© 2017 Hak Cipta Terpelihara - Dewan Bahasa dan Pustaka.
Paparan terbaik Google Chrome versi 58 ke atas, dengan resolusi skrin 1280x1024.
PENAFIAN : Dewan Bahasa dan Pustaka tidak akan bertanggungjawab bagi sebarang kehilangan dan kerugian yang disebabkan oleh penggunaan maklumat yang diperoleh dari laman ini.