| bellicose | suka berperang | Undang-undang | Tiada | Sifat atau tabiat suka berperang. |
| method of warfare | cara berperang | Undang-undang | Undang-undang Antarabangsa | Sebarang kaedah atau strategi yang digunakan bagi memenangi sesuatu peperangan atau pertempuran. Cara berperang adalah dibenarkan dalam undang-undang kemanusiaan antarabangsa, namun perlu tertakluk kepada prinsip-prinsip tertentu. Antara prinsip tersebut termasuklah prinsip pembezaan, prinsip perkadaran, prinsip keperluan ketenteraan dan prinsip pengelakan daripada penderitaan tak perlu. Contohnya, prinsip keperluan ketenteraan yang bermaksud alasan sah yang boleh digunakan untuk melakukan serangan bagi mencapai matlamat ketenteraan, walaupun serangan tersebut boleh memberikan kesan mudarat kepada penduduk dan objek awam. Dalam prinsip ini, serangan tersebut perlu dilakukan kerana tanpa serangan tersebut, sesuatu matlamat ketenteraan tidak akan dicapai. Lihat juga prinsip pembezaan, prinsip perkadaran, penderitaan tak perlu. |
| armistice | gencatan senjata | Undang-undang | Undang-undang Antarabangsa | Tindakan pihak berperang menamatkan pertempuran dalam sesuatu peperangan. Gencatan senjata boleh berlaku secara sementara tetapi tidak semestinya bermaksud menamatkan peperangan. Pihak berperang mungkin akan bersengketa semula sebaik sahaja gencatan senjata tamat. Walau bagaimanapun, sekiranya gencatan senjata kekal dapat dicapai, hal tersebut boleh membawa kepada tamatnya peperangan. |
| bellum justum | bellum justum | Undang-undang | Undang-undang Antarabangsa | Teori perang adil yang menyatakan bahawa pihak yang berperang hendaklah mempunyai alasan yang wajar untuk berperang. Teori ini membezakan keadaan penggunaan senjata yang dibenarkan dan keadaan penggunaan senjata yang tidak dibenarkan. Teori ini dikaji oleh ahli-ahli teologi moral, ahli etika dan pembuat dasar antarabangsa yang menyatakan bahawa sesuatu konflik keganasan sepatutnya perlu memenuhi kriteria-kriteria falsafah, agama dan politik. Konsep bellum justum berasal daripada tradisi Romawi kuno yang diterima menjadi undang-undang perang oleh golongan Kristian pada abad ke-4, seperti Agustinus dan pada abad ke-17 oleh Hugo Grotius. Teori ini tidak lagi diamalkan pada masa kini. Pada abad ke-20, konsep keselamatan bersama diperkenalkan oleh Waad Liga Bangsa-Bangsa dan kemudiannya diperteguhkan dalam Piagam PBB yang melarang penggunaan kekerasan melainkan hanya untuk mempertahankan diri dan dengan kebenaran Majlis Keselamatan PBB. Sinonim peperangan adil. |
| distinction principle | prinsip pembezaan | Undang-undang | Undang-undang Antarabangsa | Salah satu prinsip yang perlu diikuti oleh pihak-pihak berperang seperti mana yang digariskan dalam cara berperang menurut undang-undang kemanusiaan antarabangsa. Prinsip ini membezakan pihak yang terlibat dengan perang, iaitu penempur dan objek ketenteraan dengan orang awam dan objek awam. Prinsip ini perlu bagi mengetahui apakah perkara yang boleh dan perkara yang tidak boleh dijadikan sasaran perang. Menurut prinsip ini, orang awam dan objek awam tidak boleh dijadikan sasaran perang walaupun atas alasan untuk membalas serangan. Pihak-pihak yang bersengketa seharusnya dapat membezakan antara penempur dengan orang awam supaya dapat menyelamatkan orang awam dan objek awam yang tidak terlibat dengan perang. |
| proportionality principle | prinsip perkadaran | Undang-undang | Undang-undang Antarabangsa | Salah satu prinsip yang perlu diikuti oleh pihak-pihak berperang seperti mana yang digariskan dalam cara berperang menurut undang-undang kemanusiaan antarabangsa. Menurut prinsip perkadaran, sesuatu tindakan yang boleh mengakibatkan kerosakan atau kemusnahan yang mungkin dialami oleh penduduk awam seharusnya mempunyai kadar yang minimum sifatnya dan tidak berlebihan semasa melakukan serangan terhadap sasaran tentera. Tentera hendaklah mempertimbangkan semua pilihan apabila membuat keputusan mensasarkan, seperti mengesahkan sasaran, memilih masa, memilih senjata, dan amaran dan pemindahan penduduk awam. |
| belligerent | pihak berperang | Undang-undang | Undang-undang Antarabangsa | Individu, kumpulan, negara atau entiti lain yang bermusuhan dan terlibat dalam pertempuran. Terdapat negara yang sering terlibat dalam peperangan dengan menggunakan hujah bahawa mereka berhak mempertahankan diri seperti mana yang termaktub dalam Perkara 51 Piagam Pertubuhan Bangsa-Bangsa Bersatu. Undang-undang antarabangsa memperuntukkan hak dan tanggungjawab tertentu kepada dua atau lebih entiti, amnya negara berdaulat yang terlibat dalam peperangan. |
| neutral state | negara berkecuali | Undang-undang | Undang-undang Antarabangsa | Negara yang bersetuju untuk tidak menyertai peperangan antara dua atau lebih negara lain. Negara berkecuali mempunyai kewajipan untuk menahan diri daripada memberi bantuan ketenteraan kepada pihak yang berperang, menghalang wilayahnya daripada digunakan bagi tujuan peperangan, atau menjadi tidak berpihak kepada manamana negara yang berperang. Perkecualian adalah satu kewajipan untuk menahan diri daripada melakukan apa-apa perbuatan yang boleh ditafsirkan sebagai mempertingkatkan kepentingan salah satu pihak yang berkonflik atau membahayakan kepentingan pihak yang lagi satu. Status berkecuali ini diiktiraf oleh pihak-pihak yang berperang. Sinonim kuasa berkecuali. |
| cease -fire | gencatan senjata | Sejarah | Tiada | Berhenti berperang atau meletakkan senjata buat sementara dalam tindakan ketenteraan. |
| belligerent | beligeren | Sejarah | Tiada | Negara atau orang yang berperang atau bersengketa. |