| non-international armed conflict | konflik bersenjata bukan antarabangsa | Undang-undang | Undang-undang Antarabangsa | Konflik yang berlaku dalam sempadan sesebuah negara, yang melibatkan antara angkatan bersenjata dengan kumpulan pemberontak bersenjata, atau antara kumpulan bersenjata yang berlawan sesama sendiri. Satu rangkaian peraturan yang lebih terhad diguna pakai dalam konflik sedemikian. Peraturan tersebut terkandung dalam Perkara 3 Lazim Konvensyen Geneva dan Protokol Tambahan II yang mempunyai skop yang lebih kecil. Terdapat juga undangundang lazim yang diguna pakai kepada konflik bersenjata bukan antarabangsa. |
| armed attack | serangan bersenjata | Undang-undang | Undang-undang Antarabangsa | Tindakan keganasan terhadap musuh yang melibatkan penggunaan angkatan bersenjata. Tindakan ini merupakan salah satu syarat bagi sesebuah negara menggunakan hak mempertahankan diri seperti yang disebut oleh Perkara 51 Piagam Bangsa-Bangsa Bersatu. Dalam kes Nicaragua, ia ditakrifkan sebagai tindakan angkatan bersenjata yang menyeberangi sempadan antarabangsa atau tindakan menghantar kumpulan bersenjata atau askar upahan yang bertindak menyamai skala dan kesan tindakan angkatan bersenjata. Tindakan ini juga boleh melibatkan pembedilan dan pendudukan oleh tentera di wilayah negara yang diceroboh. Sasarannya boleh merangkumi wilayah darat dan laut, penduduk dan sebarang struktur yang terdapat di wilayah negara tersebut. Serangan bersenjata terhadap warganegara di luar negara lazimnya tidak dianggap sebagai serangan bersenjata seperti dalam maksud Perkara 51. Serangan bersenjata oleh pengganas boleh menepati takrifan tersebut jika pengganas itu mewakili sesebuah negara, dan skala dan kesan seranga |
| armed conflict | konflik bersenjata | Undang-undang | Undang-undang Antarabangsa | Persengketaan yang melibatkan penggunaan senjata, sama ada bersifat domestik atau antarabangsa. Konflik bersenjata domestik berlaku antara pihak dalam sesebuah negara atas sebab perbezaan agama, ideologi dan etnik. Konflik bersenjata antarabangsa pula berlaku antara dua atau lebih negara. Konflik bersenjata domestik boleh bertukar menjadi perang saudara sekiranya pihak-pihak yang bersenjata menguasai wilayah tertentu. Dalam keadaan ini, mereka telah menjadi pihak yang berperang dan boleh diberikan hak dan dikenakan tanggungjawab oleh undang-undang antarabangsa. |
| armed force | kekerasan bersenjata | Undang-undang | Undang-undang Antarabangsa | Tindakan sesebuah negara atau mana-mana pihak yang menggunakan senjata dan kuasa ketenteraan terhadap pihak lawan sama ada di dalam negara atau di luar negara. Penggunaan kekerasan bersenjata oleh sesebuah negara terhadap negara lain dilarang oleh Perkara 2(4) Piagam Bangsa-Bangsa Bersatu. Larangan tersebut terdapat dalam ungkapan seperti yang berikut, iaitu �semua anggota hendaklah mengelak dalam hubungan antarabangsa mereka daripada mengancam atau menggunakan kekerasan terhadap keutuhan wilayah atau kemerdekaan politik sesebuah negara, atau dengan apa-apa cara lain yang bercanggah dengan Matlamat Pertubuhan Bangsa-Bangsa Bersatu.� |
| armed intervention | campur tangan bersenjata | Undang-undang | Undang-undang Antarabangsa | Tindakan sesebuah negara mencampuri urusan dalaman dan luaran negara lain dengan menggunakan kuasa persenjataan. Campur tangan ini boleh berlaku secara langsung atau tidak langsung. Campur tangan secara langsung berlaku apabila sesebuah negara menggunakan senjata terhadap negara lain bagi memaksa negara tersebut akur dengan kehendaknya. Dalam hal ini, campur tangan bersenjata boleh berubah menjadi serangan bersenjata yang merupakan syarat bagi mempertahankan diri di bawah Perkara 51 Piagam Bangsa-Bangsa Bersatu. Campur tangan secara tidak langsung pula boleh berlaku apabila sesebuah negara memberi bantuan persenjataan kepada kumpulan di dalam sesebuah negara lain bagi menggulingkan kerajaan sedia ada dan menggantikannya dengan kerajaan yang dikehendaki. |
| international armed conflict | konflik bersenjata antarabangsa | Undang-undang | Undang-undang Antarabangsa | Konflik yang berlaku apabila dua atau lebih negara menggunakan kekuatan senjata terhadap satu sama lain. Faktor penyebab atau kekuatan penggunaan senjata tidak penting bagi menentukan konflik ini berlaku. Pengisytiharan rasmi peperangan juga tidak diperlukan bagi memulakan konflik tersebut. Konflik ini juga merangkumi konflik bersenjata yang melibatkan perjuangan bagi mendapatkan pemerintahan sendiri menentang penjajahan, pendudukan asing atau rejim yang bersifat perkauman. Undang-undang kemanusiaan antarabangsa terpakai dalam konflik ini. |
| international humanitarian law | undang-undang kemanusiaan antarabangsa | Undang-undang | Undang-undang Antarabangsa | Cabang undang-undang antarabangsa yang menentukan cara dan kaedah berperang, senjata yang boleh digunakan, siapakah yang boleh disasarkan, dan siapakah yang dilindungi. Undang-undang ini memberi perlindungan kepada orang awam, objek awam dan tawanan perang. Tujuan undang-undang ini adalah untuk melindungi maruah manusia, dan mencegah serta mengurangkan kesengsaraan dan kemusnahan dalam konflik bersenjata. Undang-undang ini terkandung dalam Konvensyen-konvensyen The Hague dan Konvensyen-konvensyen Geneva. Undang-undang dalam konvensyen ini juga telah membentuk undang-undang adat antarabangsa. Ia terpakai dalam konflik bersenjata antarabangsa dan konflik bersenjata bukan antarabangsa. Ia mesti dipatuhi oleh negara, angkatan bersenjatanya dan juga kumpulan bersenjata, sama ada yang memulakan konflik bersenjata atau yang mempertahankan diri. Undang-undang kemanusiaan antarabangsa dikenali juga sebagai undangundang konflik bersenjata. Dahulu, undang-undang ini dikenali sebagai undang-undang perang |
| الشوكة | kekuatan bersenjata | Agama Islam | Fiqh | Kumpulan yang mempunyai kekuatan senjata yang boleh menggulingkan atau menjatuhkan pemerintah yang adil. |
| armed insurrection | pemberontakan bersenjata | Sains Politik | Tiada | Tiada |
| armed neutrality | keberkecualian bersenjata | Sains Politik | Tiada | Tiada |