Mekanisma atau kaedah yang digunakan untuk mengawasi tingkah laku individu dan kumpulan individu bagi menjamin kemakmuran dalam masyarakat. Kawalan sosial dianggap sebagai pemangkin utama dari sudut penjagaan keamanan, keselamatan, keselesaan dan sebarang bentuk ancaman kepada masyarakat. Oleh itu, kekukuhan ekonomi, kestabilan politik, keseimbangan sosiobudaya, perpaduan kaum dan integrasi nasional mudah dicapai. Walau bagaimanapun, keberkesanan kawalan sosial di dalam sesebuah masyarakat banyak bergantung kepada tahap kesedaran yang tinggi, keakraban hubungan komuniti dan kerjasama yang wujud dalam masyarakat itu sendiri. Misalnya, peranan Jawatankuasa Keselamatan dan Kebajikan Kampung, RELA, Pertubuhan Belia dan sebagainya boleh dianggap sebagai mekanisma kawalan sosial yang penting untuk mencegah huru-hara dalam masyarakat.

Aktiviti, usaha atau tindakan yang dilaksanakan oleh pemerintah dalam bentuk perkhidmatan sosial bagi tujuan keselamatan dan perlindungan. Antara aktiviti yang diberikan penekanan termasuklah perlindungan dari segi isu-isu kemiskinan, warga emas, kecacatan, pengangguran, kekeluargaan, kanak-kanak dan lain-lain lagi. Keselamatan sosial selalunya merujuk kepada skim hak milik formal, iaitu kebajikan masyarakat. Keselamatan sosial juga melibatkan insurans sosial, penyelenggaraan pendapatan dan perkhidmatan. Contohnya, program penyusunan semula masyarakat setinggan, RELA dan polis bantuan.