[an.ta.ra.bang.sa] | انتارابڠسا
Definisi : 1. antara atau di kalangan negara-negara, melibatkan dua atau lebih negara: meng-galakkan persefahaman ~; perhubungan ~; perdagangan ~; 2. bkn atau berkaitan dgn dua atau lebih negara atau warganegaranya: maha-siswa kita cenderung terhadap perkara-perkara ~; 3. ditubuhkan oleh dan dikawal atau digubal utk beberapa negara: mahkamah ~; undang-undang ~; 4. dimiliki atau dikaitkan dgn pertubuhan dsb yg mempunyai ahli-ahli dlm dua atau lebih negara: pertubuhan ~; pergerakan ~; 5. boleh digunakan oleh semua negara: perairan ~; 6. diterima oleh beberapa negara besar sbg tinggi tarafnya: hotel ber-taraf ~; mengantarabangsakan menjadikan sesuatu (hak, isu, dsb) bersifat antarabangsa: ada pihak-pihak tertentu yg cuba ~ pergolakan politik negara itu; keantarabangsaan keadaan sesuatu yg bersifat antarabangsa: sikap ~ pucuk pimpinan Malaysia telah menarik minat seluruh dunia; pengantarabangsaan perbuatan (proses) mengantarabangsakan: wujudnya peluang ekonomi yg semakin banyak akibat pembangunan dan ~. (Kamus Dewan Edisi Keempat)
[an.ta.ra.bang.sa] | انتارابڠسا
Definisi : bkn dgn beberapa atau banyak bangsa atau negara di dunia: perdagangan ~; undang-undang ~; peringkat ~. mengantarabangsakan menjadikan atau meletakkan sesuatu (digunakan atau diterima) di peringkat antarabangsa: Usaha utk ~ bahasa Melayu giat dijalankan. keantarabangsaan hal atau sifat antarabangsa: Sikap ~ pemimpin itu memudahkan hubungan antara kedua-dua negara. pengantarabangsaan perihal atau usaha mengantarabangsakan: ~ bahasa Melayu. (Kamus Pelajar Edisi Kedua)