[wi.sél] | ويسيل
Definisi : (wisél) sj alat berupa tiub kecil dsb yg mengeluarkan bunyi siulan yg nyaring apabila ditiup: sebaik-baik ~ berbunyi mengisyaratkan kereta api itu akan bertolak, Ramlan dgn segera turun mencium tangan ibu bapanya. (Kamus Dewan Edisi Keempat)
[wi.sél] | ويسيل
Definisi : /wisél/ alat yg dpt berbunyi apabila ditiup; peluit: ~ pun berbunyi sbg tanda bahawa permainan sudah tamat. (Kamus Pelajar Edisi Kedua)