Maklumat Kata

Kamus Bahasa Melayu


[dis.ting.tif] | ديستيڠتيف

Definisi : (bkn ciri, sifat dsb) jelas membezakan sesuatu drpd sesuatu yg lain, tersendiri: bahasa Austronesia tidak selalu memper­lihatkan ciri-ciri yg ~ dlm penentuan kategori gramatis; potensi utk berjaya banyak ber­gantung kpd ilmu pengetahuan yg di­amalkan dan kualiti individu yg ~. (Kamus Dewan Edisi Keempat)

[dis.ting.tif] | ديستيڠتيف

Definisi : jelas berbeza drpd yg lain: Kejayaan seseorang banyak bergantung pd ilmu pengetahuannya dan kualiti individu yg ~ yg ada pdnya. (Kamus Pelajar Edisi Kedua)
Tesaurus
Tiada maklumat tesaurus untuk kata distingtif

Juga ditemukan dalam:

Kamus Bahasa Melayu (3)

Kamus Bahasa Inggeris (1)

Istilah MABBIM (4)

Istilah Bahasa Melayu (25)

Artikel Majalah (2)

Buku (1)

Perkhidmatan +


Istilah Bahasa Melayu

Istilah SumberIstilah SasarBidangSubbidangHuraian
grave resonant distinctive featureciri distingtif nyaring grava/fitur distingtif resonan gravaLinguistikTiadaTiada
tense resonant distinctive featureciri distingtif resonan kala; ciri distingtif resonan tegangLinguistikTiadaTiada
distinctive featureciri distingtifLinguistikTiadaCiri distingtif: Fitur fonetik sesuatu ujaran yang bersifat fonemik. Contohnnya, fitur bersuara dan tidak bersuara [p] dan [b] dalam [para] dan [bara] dianggap fitur distingtif.
distinctivepembeza; distingtifLinguistikTiadaDistingtif: Sifat pembeza ciri sesuatu unit linguistik yang membezakan satu unit linguistik dengan unit linguistik lain. [fungsian]
resonant distinctive featureciri distingtif nyaringLinguistikTiadaTiada
inherent distinctive featurefitur distingtif hakikiLinguistikTiadaTiada
simultaneous distinctive featureciri distingtif serentakLinguistikTiadaTiada
nondistinctive featureciri bukan distingtifLinguistikTiadaTiada
nasal resonant distinctive featureciri distingtif resonan sengauLinguistikTiadaTiada
oral resonant distinctive featurefitur distingtif nyaring oralLinguistikTiadaTiada
123

Kembali ke atas