Maklumat Kata

Kamus Bahasa Melayu


[ber.tang.kai] | برتڠکاي

Definisi : mempunyai atau memakai tang­kai: dia hanya sempat mengutip buah rambutan yg ~ sahaja; senduk kayu yg ~ panjang digunakan utk mengacau jem. (Kamus Dewan Edisi Keempat)
Tesaurus
Tiada maklumat tesaurus untuk kata bertangkai

Puisi
 

Apa bunga tiada bertangkai,
     Tanam budak tepi perigi;
Sama biasa main di pantai,
     Haram tak takut berpantang mati.


Lihat selanjutnya...(6)
Peribahasa

Kalau bertangkai boleh dijinjingkan.

Bermaksud :

Bukti yang dapat dipakai sebagai punca sesuatu penyelidikan.

 

Lihat selanjutnya...(3)


Kamus Sains

Kamus Sains.indb
yang akhirnya mengakibatkan maut. (UBAT) racemase (rasemase) Enzim yang memangkinkan pertukaran dua isomer optik yang mempunyai lebih daripada satu pusat asimetri. (KIM) raceme (rasem) Infloresens yang terdiri daripada kuntum bunga bertangkai yang tersusun pada satu paksi secara akropetal, iaitu kuntum bunga yang paling muda berada di hujung paksi. (BIO) racemic (rasemik) Sifat bahan yang tidak aktif secara optik. Oleh itu, bahan

Kembali ke atas