[be.ra.kah] | براکه

Definisi : sl cakap besar, sombong: yg pertama masuk, Tun Isap namanya, ialah menghuluhulukan orang masuk itu dgn pantasnya, tetapi sekali juga ia masuk tiada lagi masuk, takut ia, dinamai orang Tun Isap B~. (Kamus Dewan Edisi Keempat)