Maklumat Kata

Kamus Bahasa Melayu


[ber.ke.mih] | برکميه

Definisi : buang air kecil, buang air seni, kencing. (Kamus Dewan Edisi Keempat)
Tesaurus
Tiada maklumat tesaurus untuk kata berkemih


Kamus Bahasa Melayu

KataTakrifSumber
berkemihbuang air kecil, buang air seni, kencing.Kamus Dewan Edisi Keempat
berkencingbuang air kecil, berkemih;Kamus Dewan Edisi Keempat
kemihair seni, kencing; berkemih buang air kecil, buang air seni, kencing.Kamus Dewan Edisi Keempat
kencing I1. = air ~ air najis yg keluar dr kemaluan, air seni; 2. = berkencing buang air kecil, berkemih; jamban ~ bilik air (tempat membuang air kecil); ~ darah sj penyakit yg menyebabkan keluar darah dr kemaluan; ~ manis sj penyakit yg menyebabkan air kencing mengandungi zat gula; ~ nanah sj penyakit jantina yg menye­babkan keluar nanah dr kemaluan; air ~ lembu nira nyiur yg dimasak pd masa membuat gula Melaka; guru ~ berdiri anak murid ~ berlari prb murid selalu mengikut kelakuan gurunya (terutama kelakuan buruknya); mengencingi 1. mengenakan air kencing pd; 2. bk meniduri; terkencing kencing dgn tidak sengaja, ken­cing dgn tidak dapat ditahan lagi; pengencingan = pekencingan 1. pundi­-pundi kencing; 2. alur air kencing dlm kema­luan.Kamus Dewan Edisi Keempat

Kembali ke atas