| bermasam | ; ~ muka tidak bertegur sapa antara satu dgn yg lain (kerana berkelahi dll). | Kamus Pelajar Edisi Kedua |
| bermasam muka | berkecil hati antara satu sama lain (kerana berkelahi dll), tidak bertegur sapa; | Kamus Dewan Edisi Keempat |
| bermasam | ; ~ muka berkecil hati antara satu sama lain (kerana berkelahi dll), tidak bertegur sapa; | Kamus Dewan Edisi Keempat |
| merengus | 1 bermasam muka kerana tidak senang hati atau kerana marah; berbuat sesuatu dgn keras dan kasar kerana marah dll: Bidin ~ lalu mengheret Bujal naik. 2 = merengus-rengus merungut; bersungut-sungut (kerana marah dll): Ia ~ sambil berjalan dr situ. perengus orang yg suka merengus. | Kamus Pelajar Edisi Kedua |
| bermuram durja | bermasam muka; bersedih. | Kamus Pelajar Edisi Kedua |
| bermuram | = ~ durja bermasam muka; bersedih. | Kamus Pelajar Edisi Kedua |
| bermuram durja | bermasam muka (kerana sedih dll), tidak jernih air mukanya: seminggu lamanya Uda ~ durja, pedih benar hatinya disindir orang; | Kamus Dewan Edisi Keempat |
| bermuram | ; ~ durja bermasam muka (kerana sedih dll), tidak jernih air mukanya: seminggu lamanya Uda ~ durja, pedih benar hatinya disindir orang; | Kamus Dewan Edisi Keempat |
| bermuram durja | bermasam muka, bermuram (kerana susah hati, sedih, dsb). | Kamus Dewan Edisi Keempat |
| membersut | 1. bermasam muka, memandang dgn muka marah; 2. mendengkus (anjing, kucing, dll). | Kamus Dewan Edisi Keempat |