berseteru | 1 mempunyai seteru. 2 tidak berbaik-baik antara satu dgn yg lain; bermusuh: Dia memang ~ dgn saya. | Kamus Pelajar Edisi Kedua |
berseteru | mempunyai seteru, bermusuh: barangkali kerajaan akan melancarkan tindakan ~ di luar negara; drpd bersahabat dgn orang yg bodoh, baik ~ dgn orang yg berakal prb tidak ada sesuatu pun yg boleh didapati drpd orang bodoh tetapi drpd orang cerdik kita boleh mempelajari walaupun dia musuh kita; | Kamus Dewan Edisi Keempat |
berseteru | mempunyai seteru; bermusuh: Dia memang ~ dgn saya. | Kamus Pelajar |
seteru | musuh atau lawan (orang perseorangan): drpd banyak ~, baik banyak sahabat; berseteru mempunyai seteru, bermusuh: barangkali kerajaan akan melancarkan tindakan ~ di luar negara; drpd bersahabat dgn orang yg bodoh, baik ~ dgn orang yg berakal prb tidak ada sesuatu pun yg boleh didapati drpd orang bodoh tetapi drpd orang cerdik kita boleh mempelajari walaupun dia musuh kita; menyeterui memusuhi; memperseterukan menjadikan seteru, menganggap musuh; perseteruan perihal berseteru, permusuhan: umat Arab sebelum Islam sentiasa dlm huruhara, pertelingkahan dan ~. | Kamus Dewan Edisi Keempat |
berudu | bermusuhan, berseteru. | Kamus Dewan Edisi Keempat |
perseteruan | perihal berseteru, permusuhan: umat Arab sebelum Islam sentiasa dlm huruhara, pertelingkahan dan ~. | Kamus Dewan Edisi Keempat |
seteru | berseteru mempunyai seteru; bermusuh: Dia memang ~ dgn saya. | Kamus Pelajar |
perseteruan | perbuatan (hal dsb) berseteru; permusuhan: Sistem ini telah menimbulkan ~ dan persaingan hebat di kalangan keluarga Umaiyah. | Kamus Pelajar |
udu I | musuh, seteru; berudu bermusuhan, berseteru. | Kamus Dewan Edisi Keempat |
seteru | perseteruan perbuatan (hal dsb) berseteru; permusuhan: Sistem ini telah menimbulkan ~ dan persaingan hebat di kalangan keluarga Umaiyah. | Kamus Pelajar |