difirmankan | disabdakan (Allah); diperintahkan (Allah). | Kamus Pelajar Edisi Kedua |
difirmankan | diberi amaran, disabdakan, dititahkan. | Kamus Dewan Edisi Keempat |
difirmankan | disabdakan (Allah); diperintahkan (Allah). | Kamus Pelajar |
firman | kata-kata atau perintah Allah. berfirman bersabda; bertitah. difirmankan disabdakan (Allah); diperintahkan (Allah). | Kamus Pelajar Edisi Kedua |
firman | kata-kata atau perintah Allah. berfirman bersabda; bertitah. difirmankan disabdakan (Allah); diperintahkan (Allah). | Kamus Pelajar |
firman | amaran, kata perintah (terutamanya Tuhan): ~ Allah kita ingatkan; berfirman bersabda, bertitah memberi amaran: Tuhan telah ~ “Berdoalah kamu kepada-Ku, nescaya Aku istijabkan.”; difirmankan diberi amaran, disabdakan, dititahkan. | Kamus Dewan Edisi Keempat |