jek | (jék) alat utk menaikkan atau mengangkat benda berat (spt kereta dll), bicu, dongkerak, pengumpil; mengejek 1. menaikkan atau mengangkat benda yg berat (spt kereta dll) dgn jek, mendongkerak, mengumpil: dia sedang ~ keretanya; 2. ki mengampu, membodek. | Kamus Dewan Edisi Keempat |
mengejek | 1. menaikkan atau mengangkat benda yg berat (spt kereta dll) dgn jek, mendongkerak, mengumpil: dia sedang ~ keretanya; 2. ki mengampu, membodek. | Kamus Dewan Edisi Keempat |