gericau | bunyi berulang-ulang yg keras (spt bunyi burung, kera, dll); menggericau mengeluarkan bunyi berulang-ulang yg keras (berkicau dll). | Kamus Dewan Edisi Keempat |
mericau | 1. berkicau (burung dll), menggericau; 2. banyak mulut, cerewet, berleter, berceloteh, mengoceh, meracau; | Kamus Dewan Edisi Keempat |
ricau | ; mericau 1. berkicau (burung dll), menggericau; 2. banyak mulut, cerewet, berleter, berceloteh, mengoceh, meracau; pericau orang yg suka mericau (berleter, berceloteh, dsb). | Kamus Dewan Edisi Keempat |