Maklumat Kata

Kamus Bahasa Melayu


[ke.mu.na.fi.kan]/[ke.mu.na.fi/.kan] | کمنافقن

Definisi : perihal munafik, sifat muna­fik. (Kamus Dewan Edisi Keempat)
Tesaurus
 
munafik (adjektif,)
Bahasa Asal :Arab
Bersinonim dengan bermuka-muka, berpura-pura, bermanis-manis;,
Kata Terbitan : kemunafikan,


Kamus Bahasa Melayu

KataTakrifSumber
kemunafikanperihal munafik, sifat muna­fik.Kamus Dewan Edisi Keempat
munafikAr 1. orang yg pd zahirnya mengaku keesaan Tuhan dan kerasulan Muhammad, tetapi sebenarnya tidak beriman; 2. orang yg amalan dan hatinya bertentangan dgn apa yg diperkatakannya; kemunafikan perihal munafik, sifat muna­fik.Kamus Dewan Edisi Keempat

Kembali ke atas