| kujut | ; tempat ~ tempat orang digantung; berkujut 1. menggantung diri; 2. terikat (kerana telah melakukan kesalahan), terlibat, tersangkut dlm perkara dll: semuanya berkujut-kujut dlm perkara itu; mengujut mencerut leher, mencekik leher dgn tali dll: hukuman orang Melayu di zaman dahulu utk kesalahan itu ialah disalang atau disula dan dikujut kalau kesalahan itu besar. | Kamus Dewan Edisi Keempat |
| tempat kujut | tempat orang digantung; | Kamus Dewan Edisi Keempat |
| memujut | mencekik atau mengikat leher dgn tali (sbg hukuman), mengujut; ®kujut. | Kamus Dewan Edisi Keempat |
| pujut | ; memujut mencekik atau mengikat leher dgn tali (sbg hukuman), mengujut; ®kujut. | Kamus Dewan Edisi Keempat |
| berkujut | 1. menggantung diri; 2. terikat (kerana telah melakukan kesalahan), terlibat, tersangkut dlm perkara dll: semuanya berkujut-kujut dlm perkara itu; | Kamus Dewan Edisi Keempat |