| menonggek | berjalan dgn tonggek. | Kamus Pelajar Edisi Kedua |
| menonggek | menonggeng; | Kamus Dewan Edisi Keempat |
| menonggek | berjalan dgn tonggek. | Kamus Pelajar |
| tonggek /tonggék/ | menonggek berjalan dgn tonggek. | Kamus Pelajar |
| tonggek | /tonggék/ tidak lurus punggungnya apabila berjalan; punggungnya terkeluar ke belakang: Punggung budak itu ~. menonggek berjalan dgn tonggek. menonggekkan 1 menjadikan tonggek: ~ punggung. 2 membongkokkan badan supaya kepala ke bawah dan punggung ke atas; menonggengkan. | Kamus Pelajar Edisi Kedua |
| tonggek | (tonggék) 1. tonggeng; 2. tidak lurus punggungnya apabila berjalan, punggungnya terkeluar ke belakang (apabila berjalan); tunggang-~ tunggang balik; menonggek menonggeng; menonggekkan menonggengkan, menjungkirkan (kepala ke bawah dan kaki atau ekor ke atas): ia ~ punggungnya ke muka kipas; tertonggek jatuh terjungkir. | Kamus Dewan Edisi Keempat |