| rancung | berhujung lancip, runcing dan tajam (pensel dll); merancung 1. meraut (memotong, mengasah) supaya rancung; 2. semakin ke hujung semakin rancung: hujung kayu yg ~ . | Kamus Dewan Edisi Keempat |
| merancung | 1. meraut (memotong, mengasah) supaya rancung; 2. semakin ke hujung semakin rancung: hujung kayu yg ~ . | Kamus Dewan Edisi Keempat |