| munafik | berpura-pura beriman (jujur, setia dll) tetapi sebenarnya tidak; bermuka dua. | Kamus Pelajar Edisi Kedua |
| munafik | berpura-pura beriman (jujur, setia dll) tetapi sebenarnya tidak; bermuka dua. | Kamus Pelajar |
| kaum munafik | orang-orang yg munafik; | Kamus Dewan Edisi Keempat |
| munafik | Ar 1. orang yg pd zahirnya mengaku keesaan Tuhan dan kerasulan Muhammad, tetapi sebenarnya tidak beriman; 2. orang yg amalan dan hatinya bertentangan dgn apa yg diperkatakannya; kemunafikan perihal munafik, sifat munafik. | Kamus Dewan Edisi Keempat |
| kemunafikan | perihal munafik, sifat munafik. | Kamus Dewan Edisi Keempat |
| nifak | Ar sifat orang munafik. | Kamus Dewan Edisi Keempat |
| munafikin | Ar jamak bagi munafik. | Kamus Dewan Edisi Keempat |
| hipokrit | orang yg berpura-pura berperangai baik; munafik | Kamus Pelajar |
| hipokrit | orang yg berpura-pura berperangai baik; munafik. | Kamus Pelajar Edisi Kedua |
| ular kepala dua | a) sj ular, Cylindrophis rufus; b) ki orang yg munafik; | Kamus Dewan Edisi Keempat |