[se.rem.bab] | سرمبب

Definisi : ; menyerembab rebah atau jatuh ke hadapan (badan, muka): Suriati tiada diam, melainkan ~ ke dadanya; menyerembabkan 1. merebahkan ke hadapan; 2. ki menjatuhkan (ke taraf yg rendah): laki-lakilah yg telah ~ dia jatuh serendah dan sehina itu; serambab. (Kamus Dewan Edisi Keempat)