Maklumat Kata

Kamus Bahasa Melayu


[ba.nir] | بانير

Definisi : akar yg keluar ke atas tanah spt papan (pd pangkal pokok beringin dll); tinggi ~ tempat berlindung prb tiap-tiap hal yg istimewa itu ada faedahnya asal tahu menggunakannya;berbanir mempunyai banir. (Kamus Dewan Edisi Keempat)

[ba.nir] | بانير

Definisi : pangkal pokok kayu yg berdinding-dinding spt yg terdapat pd pokok tualang. (Kamus Pelajar Edisi Kedua)
Tesaurus
Tiada maklumat tesaurus untuk kata banir

Juga ditemukan dalam:

Kamus Bahasa Melayu (14)

Kamus Bahasa Inggeris (1)

Istilah Bahasa Melayu (1)

Glosari Leksikal Bahasa Sukuan (3)

Kamus Sains (1)

Kamus Thai Melayu Dewan (1)

Glosari Sains Untuk Sekolah (1)

Buku (1)

Pantun (4)

Perkhidmatan +

Peribahasa

Bertiraikan banir.

Bermaksud :

Tidak mempunyai rumah tempat tinggal. (Peribahasa lain yang sama makna: a. Berkandilkan bulan, b. Berkelambukan gua, c. Bertilam pasir). banir = akar yang tumbuh pada pangkal pohon.

 

Lihat selanjutnya...(2)


Istilah Bahasa Melayu

Istilah SumberIstilah SasarBidangSubbidangHuraian
plinthbanir tiangKesenianHiasan DalamanBahagian bawah tiang atau kaki pelapik yang berbentuk segi empat dan diperbuat daripada kayu atau batu. Banir tiang juga merupakan tapak kepada tiang, ambang pintu atau penyokong arca.

Kembali ke atas



© 2017 Hak Cipta Terpelihara - Dewan Bahasa dan Pustaka.
Paparan terbaik Google Chrome versi 58 ke atas, dengan resolusi skrin 1280x1024.
PENAFIAN : Dewan Bahasa dan Pustaka tidak akan bertanggungjawab bagi sebarang kehilangan dan kerugian yang disebabkan oleh penggunaan maklumat yang diperoleh dari laman ini.