Maklumat Kata

Kamus Bahasa Melayu


[ben.da.ha.ra] | بنداهارا

Definisi : 1. sl orang yg memegang harta benda kerajaan; 2. perdana menteri, wazir; 3. menteri dlm permainan catur; perbendaharaan 1. khazanah (tempat simpanan harta benda negara): pejabat ~; 2. kekayaan (harta benda, barang-barang, dll): jika laksamana itu hidup, seumpama kita mendapat ~ di muka bumi; Imam Hanafi, Maliki, Shafii telah meninggalkan ~ hukum atau undang-undang yg amat banyak kpd kita; ~ kata-kata Melayu keseluruhan kata-kata Melayu. (Kamus Dewan Edisi Keempat)

[ben.da.ha.ra] | بنداهارا

Definisi : 1 orang besar yg mengendalikan harta benda negara atau raja. 2 menteri yg menjadi ketua kpd men-teri-menteri lain; perdana menteri. perbendaharaan 1 tempat menyimpan harta benda negara. 2 kekayaan (spt harta benda, barang-barang). ~ kata a. keseluruhan kata yg membentuk sesuatu bahasa. b. kata-kata yg diketahui atau yg digunakan oleh seseorang: Penyusun kamus mestilah mempunyai ~ kata yg luas. (Kamus Pelajar Edisi Kedua)
Tesaurus
Tiada maklumat tesaurus untuk kata bendahara


Istilah Bahasa Melayu

Istilah SumberIstilah SasarBidangSubbidangHuraian
antonomasiaantonomasiaKesusasteraanPuisiGaya unsur yang menggunakan gelaran rasmi atau dikenal umum sebagai pengganti nama diri. Contohnya, Bendahara Seri Maharaja merujuk kepada Tun Mutahir,dan Bapa Kemerdekaan merujuk kepada Tunku Abdul Rahman Putra.

Kembali ke atas