Maklumat Kata

Kamus Bahasa Melayu


[ka.rau] | کاراو

Definisi : ; berkarau berkacau, bercampur baur, se­dang mengaduk; mengarau mengacau supaya bercampur ba­ur; pengarau peranti elektronik yg dapat meng­ganggu atau mengubah mesej telefon, bunyi radio dsb. (Kamus Dewan Edisi Keempat)
Tesaurus
 
karau
Rujuk :kacau

Juga ditemukan dalam:

Kamus Bahasa Melayu (3)

Kamus Bahasa Inggeris (2)

Istilah MABBIM (1)

Istilah Bahasa Melayu (11)

Glosari Leksikal Bahasa Sukuan (1)

Glosari Dialek Kedah (4)

Glosari Dialek Pulau Pinang (3)

Perkhidmatan +


Istilah Bahasa Melayu

Istilah SumberIstilah SasarBidangSubbidangHuraian
ripkarauHidrologiTiadaGangguan air yang disebabkan oleh saling tindakan arus atau arus deras yang terjadi di dasar tak rata; misalnya karau pasang.
feeder currentarus penyuapGeologiTiadaBahagian arus karau yang mengalir selari dengan pesisir sebelum menumpu dengan arus penyuap yang lain untuk membentuk leher arus karau.
scramblekarauSukanTiadaTiada
haulkarauPerikananTiadaPerbuatan menarik tali pancing dengan menggunakan tangan atau peralatan mekanikal untuk mempercepat proses penarikan tali yang panjang.
undertowarus karauGeografiTiadaTiada
undertowarus karauGeografiTiadaTiada
rip-currentarus karauGeografiTiadaTiada
undertow currentarus karauGeografiTiadaTiada
scramble timemasa karauKejuruteraanTiadaTiada
fibre optic scramblerkarau gentian optikKejuruteraanTiadaPeranti untuk mengekod pesanan melalui berkas gentian optik yang dikarau pada bahagian tengahnya.
12

Kembali ke atas