Maklumat Kata

Kamus Bahasa Melayu


[pa.cau] | ڤاچاو

Definisi : 1. sj azimat yg digantungkan di pokok (utk mengelakkan buahnya drpd dicuri orang); 2. benda yg busuk baunya (digunakan utk menakutkan burung datang ke tanaman); 3. periuk yg diberi berbintik-bintik dgn kapur utk menakutkan burung dll drpd merosakkan tanaman. (Kamus Dewan Edisi Keempat)
Tesaurus
Tiada maklumat tesaurus untuk kata pacau

Juga ditemukan dalam:

Kamus Bahasa Melayu (1)

Istilah Bahasa Melayu (1)

Perkhidmatan +


Istilah Bahasa Melayu

Istilah SumberIstilah SasarBidangSubbidangHuraian
modulatormodulatorFizikElektromagnet, Keelektrikan dan KemagnetanPeranti seperti penggrtar berbilang yang digunakan dalam radar untuk menjana piawai denyutan pendek. Setiap penggetar bertindak sebagai pacau untuk mengayun peranti tersebut.

Kembali ke atas