Maklumat Kata

Kamus Bahasa Melayu



Definisi : sesuatu yg menjadi sebab (pokok, punca) percakapan (perbuatan dll); (Kamus Dewan Edisi Keempat)
Tesaurus
 
pangkal (kata nama)
1. Dalam konteks bahagian permulaan
bersinonim dengan perdu, umbi hulu, tangkai, gagang, popor,
Berantonim dengan hujung

2. Bersinonim dengan mula: punca, sebab, penyebab, fasal, asal, usul, sumber, perdu,

Kata Terbitan : berpangkal, pangkalan, berpangkalan,

Juga ditemukan dalam:

Kamus Bahasa Melayu (94)

Kamus Bahasa Inggeris (3)

Istilah Bahasa Melayu (1)

Kamus Sains (1)

Kamus Thai Melayu Dewan (2)

Glosari Sains Untuk Sekolah (3)

Khidmat Nasihat (13)

Artikel Majalah (1)

Ensiklopedia (5)

Pantun (2)

Glosari Dialek Melaka (8)

Glosari Dialek Pahang (2)

Perkhidmatan +

Puisi
 

Hilir perahu dari seberang,
     Dengar suara ayam berkokok;
Kalau dah tahu harimau garang,
     Pasang jerat di pangkal pokok.


Lihat selanjutnya...(2)
Peribahasa

Kusut di hujung,
     lari (= bawa) ke pangkal.

Bermaksud :

Pembicaraan yang sudah melentur kian ke mari, hendaklah segera kembali ke pokok masalah.

 

Lihat selanjutnya...(2)


Istilah Bahasa Melayu

Istilah SumberIstilah SasarBidangSubbidangHuraian
form factorfaktor bentukPerhutananTiada1. Nisbah isi padu kayu yang diperoleh daripada hasil darab tinggi pokok dengan luas pangkal yang biasanya diukur pada ketinggian aras dada, iaitu 1.44 meter. Faktor bentuk digunakan untuk menganggarkan isi padu kayu yang boleh dihasilkan daripada sesuatu dirian. 2. Nisbah modulus kepecahan batang rasuk yang mempunyai bentuk dan ukuran tertentu kepada modulus kepecahan rasuk piawai.

Kembali ke atas



© 2017 Hak Cipta Terpelihara - Dewan Bahasa dan Pustaka.
Paparan terbaik Google Chrome versi 58 ke atas, dengan resolusi skrin 1280x1024.
PENAFIAN : Dewan Bahasa dan Pustaka tidak akan bertanggungjawab bagi sebarang kehilangan dan kerugian yang disebabkan oleh penggunaan maklumat yang diperoleh dari laman ini.