[pén.cén] | ڤينچين
Definisi : (péncén) 1. bayaran tetap bulanan yg dibuat oleh kerajaan atau majikan kpd bekas pekerjanya yg telah bersara: Raja Yi telah diberi ~ yg agak banyak juga; 2. tidak bekerja lagi tetapi mendapat wang sara: ia sudah terlalu tua utk menghadapi soal baharu ini, barangkali dia akan minta ~; berpencen mendapat pencen apabila bersara (berhenti kerja): jawatan ini tetap dan ~; memencenkan memberhentikan kerja dgn diberi pencen. (Kamus Dewan Edisi Keempat)
[pén.cén] | ڤينچين
Definisi : /péncén/ 1 wang yg diterima pd tiap-tiap bulan sesudah berhenti kerja (kerana telah sampai umur bersara dll): Bapa saya mendapat ~ RM1000.00 tiap-tiap bulan. 2 sudah tidak bekerja lagi tetapi mendapat wang sara pd tiap-tiap bulan: Apa rancangan saudara apabila ~ nanti? berpencen mendapat pencen apabila berhenti kerja: Jawatan ini tetap dan ~. (Kamus Pelajar Edisi Kedua)