Maklumat Kata

Kamus Bahasa Melayu


[pe.raih] | ڤراءيه

Definisi : 1. pedagang yg membeli barang dgn jumlah yg banyak dan kemudian menjualnya, pemborong, orang tengah; 2. sampan utk ber­dagang (memborong barang-barang dan menjualnya); berjagal ~ Mn berjual beli barang dlm jumlah yg banyak, memborong. (Kamus Dewan Edisi Keempat)

[pe.raih] | ڤراءيه

Definisi : orang yg berniaga secara membeli barang banyak-banyak dan kemudian menjualnya pula. (Kamus Pelajar Edisi Kedua)
Tesaurus
 
raih
Kata Terbitan : meraih, peraih,

Juga ditemukan dalam:

Kamus Bahasa Melayu (14)

Kamus Bahasa Inggeris (1)

Istilah MABBIM (1)

Istilah Bahasa Melayu (4)

Kamus Thai Melayu Dewan (3)

Khidmat Nasihat (2)

Artikel Akhbar (1)

Artikel Majalah (2)

Buku (5)

Glosari Dialek Kelantan (2)

Perkhidmatan +


Istilah Bahasa Melayu

Istilah SumberIstilah SasarBidangSubbidangHuraian
talaqqi rukbanpenjualan peraihPerniagaan IslamTiadaProses jual beli antara peraih dengan pengusaha ketika pengusaha sedang membawa barang jualan ke pasar tanpa menjelaskan harga pasaran. Sekiranya jual beli ini mengakibatkan kerugian kepada pengusaha, maka talaqqi rukban adalah haram tetapi akadnya masih sah. Sekiranya harga pasaran dimaklumkan dan pengusaha masih meneruskan jual beli, maka talaqqi rukban tidak haram. Sinonim talaqqi jalb, talaqqi sil‘.
hand grabperaih tanganKejuruteraanTiadaTiada
تلقى الركبانpenjualan peraih/penjualan orang tengahAgama IslamFiqhPenjualan barang keperluan asas yang sangat diperlukan oleh masyarakat kepada orang tengah dengan harga lebih rendah daripada harga pasaran.
talaqqi jalbpenjualan untuk kepentingan peraihPerniagaan IslamTiadaLihat talaqqi rukban.

Kembali ke atas