Maklumat Kata

Kamus Bahasa Melayu


[tau.hid]/[tau.hid] | توهيد

Definisi : Ar keesaan atau ketunggalan (Allah); ilmu ~ ilmu bkn keesaan Allah; dgn ~ hati dgn sepenuh-penuh hati, dgn bulat hati; kuat ~nya kuat kepercayaannya (imannya) yg Allah itu esa;mentauhidkan 1. mengakui bahawa Tuhan itu esa (satu); 2. mengesakan, menyatukan, menumpukan hati, memusatkan (hati); ketauhidan yg berkaitan dgn tauhid, tauhidiah; ilmu ~ ilmu tauhid. (Kamus Dewan Edisi Keempat)

[tau.hid]/[tau.hid] | توهيد

Definisi : sifat atau keadaan Tuhan yg esa; ketunggalan Allah: ilmu ~ ilmu ttg keesaan Tuhan (mengikut agama Islam). (Kamus Pelajar Edisi Kedua)
Tesaurus
Tiada maklumat tesaurus untuk kata tauhid

Juga ditemukan dalam:

Kamus Bahasa Melayu (14)

Istilah Bahasa Melayu (1)

Kamus Melayu Parsi (1)

Kamus Parsi(Beta) (1)

Khidmat Nasihat (6)

Artikel Akhbar (16)

Artikel Majalah (17)

Ensiklopedia (8)

Buku (52)

Perkhidmatan +


Istilah Bahasa Melayu

Istilah SumberIstilah SasarBidangSubbidangHuraian
nazamnazamKesusasteraanTiadaBentuk puisi Melayu tradisional yang setiap rangkapnya terdiri daripada dua baris mengikut gaya timbangan syair Arab. Setiap baris itu mempunyai persamaan bunyi di hujungnya. Secara umumnya, puisi ini tidak begitu popular dalam kalangan alim ulama. Mereka mencipta nazam dengan melagukannya sebagai puji-pujian, khususnya terhadap Nabi Muhammad SAW. Contohnya, sebahagian daripada nazam �Pujio� atau Jawahir Sunniah oleh A.H. Edrus (Persuratan Melayu 2, 1960): Muhammad yang dibangkitkan akan dia, Dengan surah tauhid Tuhan yang sedia. Pada masa sangat umum syiriknya, Dengan sebab sangat banyak jahilnya. Maka menunjuklah ia akan kita, Dengan bujuk lagi nasihat yang nyata. Tunjuk pula hingga perang dengan pedang, Maka nyatalah agama putih terang. Mudah-mudahan membalas akan dia, Dengan baik bagi pihak yang mulia. Istilah nazam berasal daripada bahasa Arab nazm yang bermaksud �susunan�.

Kembali ke atas