Maklumat Kata

Kamus Bahasa Melayu



Definisi : 1. pecah kecil-kecil (spt kaca yg jatuh ter­hempas), hancur, bersepai, remuk; 2. koyak­koyak (kain, kertas, dll) hingga menjadi kepingan yg kecil-kecil, hancur: surat itu dikoyak-koyaknya hingga menjadi berkecai-kecai; mula-mula orang tidak percaya bahawa mayat yg sudah hancur ~ itu ialah mayat Buyung; 3. ki hancur, musnah: harapan seorang ibu melihat anak sulung, menantu dan empat orang cucunya berbuka puasa bersamanya ~ apabila mereka terkorban dlm satu kemalangan semalam; (Kamus Dewan Edisi Keempat)


Definisi : pecah menjadi kecil (bkn kaca dsb); hancur; remuk. (Kamus Pelajar Edisi Kedua)
Tesaurus
 
kecai
Kata Terbitan : berkecai,

Puisi
 

Kain batik berkecai-kecai,
     Mana sekecai dimakan gagak;
Jangan saya terintai-intai,
     Kalau hendak ke mari dekat.


Lihat selanjutnya...(9)

Artikel Akhbar

JudulPengarangAkhbarKeluaran
Berkecai Segala ImpianNaimah ArshadUtusan Malaysia01.04.1994
Berkecai Sebua CintaBobBacaria08.04.1998
BerkecaiHamsani HamzahMingguan Wanita15.03.1985
Impiannya berkecai-Sabah Times08.05.1988
Harapan BerkecaiSairi M. SBintang Timur16.03.1978
Retak BerkecaiBaharuddin KaharUtusan Zaman10.10.1976
Harapannya BerkecaiSaad TaibUtusan Melayu (Mingguan)17.01.2004
Penjenayah BerkecaiSaad TaibUtusan Zaman20.08.2000
Harapan Yang BerkecaiKamaruddin AliWarta Perdana13.02.1994
Harapan hancur berkecai dirinya ditohmohTiadaUtusan Zaman10.11.1985
12

Kembali ke atas