| punggo | [puN.go] | kata nama | tunggul atau batang kayu yang masih berbara. | Sobolom morebak, ponggo kayu tu baek dipadaman. | [s.b.lum m.ÄE.bA/ pN.g kA.ju bAE/ di.pA.dAm.An] | Sebelum tunggul kayu yang berbara itu merebak, baik dipadamkan. |
| meong | [mEN] | kata adjektif | 1. mudah merajuk. | Tak boleh togo siket, meong la deh. | [tA/ b.leh to.go si.ket mEN lA dEh] | Tak boleh tegur sedikit, merajuklah dia. |
| dihogoh | [di.ho.goh] | kata kerja | digoyang-goyang. | Dihogoe tunggo tu sampai tocabot. | [di.h.g.E tuN.go tu sAm.pAj t.tSA.bot] | Digoyang-goyangnya tunggul itu sampai tercabut. |