| melelong | [m«.lE.lN] | kata adjektif | berkenaan berjalan yang tidak sempurna tidak lurus, tidak tentu arah (berkenaan orang, kenderaan dan lain-lain). | Kereta tu melelong pasai taya dia pecah sebelah. | [k«.ÒE.tA tu m«.lE.lN pA.sAj tA.jA di.jA p«.tSAh s«.b«.lAh] | Kereta itu bergerak tidak tentu arah kerana tayarnya pecah sebelah. |
| nu | [nu] | kata nama | menunjukkan arah agak jauh (sana atau situ). | Hang tunggu tang ni, aku nak pi cari dia tang nu. | [hAN tuN.gu tAN ni A.ku nA/ pi tSA.Òi di.jA tAN nu] | Awat tunggu di sini, saya hendak pergi mencarinya di sana. |
| paling | [pA.liN] | kata tugas | arahan menyuruh kerbau berpusing arah kanan menuju ke belakang sewaktu membajak (kerbau). | “Paling!”, Mat sergah krebau dia suroh pusin belakang, tapi krebau tu buat tak tau saja. | [pA.liN mAt s«Ò.gAh kÒ«.bAw di.jA su.Òoh pu.sin b«.lA.kAN tA.pi kÒ«.bAw tu bu.wAt tA/ tAw sA.dZA] | “Paling!”, Ahmad menyergah kerbaunya agar berpusing ke belakang, tetapi kerbau itu tidak memperdulikannya. |
| serot | [s«.Òt] | kata kerja | 1. undur atau berjalan arah ke belakang. | Pasai deraeh sangat, dia bawak kereta telajak. Lepaeh tu dia kena serot balek pasai nak masok rumah dia. | [pA.sAj d«.ÒAEh sA.NAt di.jA bA.wA/ k«.ÒE.tA t«.lA.dZA/ l«.pAEh tu di.j A k«.nA s«.Òt bA.le/ pA.sAj nA/ mA.so/ Òu.mAh di.jA] | Oleh sebab dia memandu terlalu laju, keretanya terlajak dan terpaksa berundur untuk memasuki jalan ke rumahnya. |
| kepah | [k«.pAh] | kata kerja | mengusik dengan cara memekik dari arah yang tidak disedari (dari belakang), terjah, sergah. | Hang jangan cuba kepah tok Mah bidan tu satni dia latah, mampoeh hang. | [hAN dZA.NAn tSu.bA k«.pAh to/ mAh bi.dAn tu sAt.ni di.jA lA.tAh mAm.poeh hAN] | Kamu jangan selalu mengusik tok Mah bidan itu kalau dia melatah, nahas engaku. |
| ledong | [lE.dN] | kata adjektif | berkenaan dengan gaya berjalan yang tidak tentu arah, terhoyong-hayang. | Baru kena sebotoi dah ledong. | [bA.Òu k«.nA s«.b.tj dAh lE.dN] | Dia berjalan terhoyong-hayang walaupun baru minum sebotol arak. |
| mengkalong | [m«N.kA.loN] | kata kerja | membaling dengan menggunakan kayu, batu atau seumpamanya ke arah sasaran yang agak jauh atau tinggi. | Pasai dia tak pandai mengkalong, abeh luroh buah dengan putek dia sekali. | [pA.sAj di.jA tA/ pAn.dAj m«N.kA.loN A.beh lu.Òoh bu.wAh d«.NAn pu.te/ di.jA s«.kA.li] | Oleh sebab dia tidak pandai membaling, buah dan butiknya pun turut gugur. |
| bentiang | [bEn.ti.jAN] | kata nama | papan tanda (maklumat, kenyataan, dan lain-lain) atau alamat sesuatu arah dan sebagainya. | Tulisan kat bentiang tu kecik sunggoh. | [tu.li.sAn kAt bEn.ti.jAN tu k«.tSi/ suN.goh] | Tulisan pada papan tanda itu kecil sangat. |
| awai | [A.wAj] | kata nama | peringkat awal dalam permainan sole, iaitu melambung dan menampar bola ke arah lawan di belakang. | Kalu nak maen sole hang kena pandai awai satu sampai tiga. | [kA.lu nA/ mAen s.lE hAN k«.nA pAn.dAj A.wAj sA.tu sAm.pAj ti.gA] | Kalau hendak bermain sole, hendaklah pandai melakukan awal satu hingga tiga. |
| tegadaeh | [t«.gA.dAEh] | kata kerja | tersepak kaki sendiri (ketika berjalan, berlari, bermain) yang boleh menyebabkannya jatuh. | Masa dia dok bejalan, dia tegadaeh kaki pasai dia ralet dok perati kat laen. | [mA.sA di.jA do/ b«.dZA.lAn di.jA t«.gA.dAEh kA.ki pA.sAj di.jA ÒA.l«t do/ p«.ÒA.ti kAt lAen] | Semasa berjalan, dia tersepak kakinya sendiri kerana asyik melihat ke arah lain. |