Maklumat Kata

Kamus Bahasa Melayu


[ber.ba.kat] | برباکت

Definisi : 1. mempunyai kebolehan semula jadi: murid yg ~; 2. berbekas: kepalanya ~ kerana ia memakai songkok; (Kamus Dewan Edisi Keempat)

[ber.ba.kat] | برباکت

Definisi : mempunyai kebolehan semula jadi; mempunyai bakat: Si kecil itu sungguh ~. (Kamus Pelajar Edisi Kedua)
Tesaurus
Tiada maklumat tesaurus untuk kata berbakat


Kamus Dewan Perdana

KataTakrifSumber
elitsso, kaum atau golongan yg dianggap istimewa dan disegani dlm masyarakat krn berdarjat tinggi, amat kaya, berbakat atau cerdikKamus Dewan Perdana

Kembali ke atas