Maklumat Kata

Kamus Bahasa Melayu


[ber.bau] | برباءو

Definisi : 1. mempunyai bau (busuk), mengeluarkan bau (busuk): janganlah kain-kain dan sarung bantal terbiar kotor dan ~; 2. tercium bau, terhirup bau: dr jauh ~ olehku asap setanggi; 3. bersifat, mempunyai unsur: pidatonya itu ~ perkauman; 4. ki mulai dikesan (rahsia, kejahatan, dll); ~ dua prb dikatakan kpd orang yg telah berbuat kesalahan secara sulit; bakar tiada ~ prb menyatakan tidak percaya pd cerita orang; bersuris bagai pasir, ~ bagai membacang prb kejahatan yg sudah cukup bukti dan keterangan; tiada ~ telunjuk saya prb menyatakan tidak percaya pd sesuatu cerita (khabar dll); (Kamus Dewan Edisi Keempat)

[ber.bau] | برباءو

Definisi : mengeluarkan bau: Bangkai binatang bersepah-sepah dan ~ sangat busuk. (Kamus Pelajar Edisi Kedua)
Tesaurus
Tiada maklumat tesaurus untuk kata berbau

Puisi
 

Bunga keduduk bunga kenanga,
     Berbau harum sampai ke jalan;
Hamba duduk sambil bertanya,
     Ibarat pungguk merindukan bulan.


Lihat selanjutnya...(14)
Peribahasa

Masih berbau pupuk jerangau.

Bermaksud :

Belum ada pengalaman.

 

Lihat selanjutnya...(23)


Glosari Dialek Pulau Pinang

EntriFonetikKelas KataMaknaAyat DialekSebutan AyatMaksud Ayat
cengeh[tSe.NEh]kata adjektifbau yang menusuk seperti bau bawang putih, rempah dan peluhGulai ni tak sedap pasai rempah dia cengeh.[gu.lAj ni tA s«.dAp pA.sAj Ò«m.pAh di.jA tSe.NEh]Gulai ini tidak sedap sebab rempahnya berbau.

Kembali ke atas