Maklumat Kata

Kamus Bahasa Melayu


[buaian] | بواين

Definisi : 1. tempat tidur anak kecil yg boleh diayun atau tempat kanak-kanak berayun, ayunan; 2. bandul loceng; ~ digoncang, anak dicubit prb menyelimuti perbuatan (maksud) yg jahat. (Kamus Dewan Edisi Keempat)

[buaian] | بواين

Definisi : tempat tidur atau tempat duduk yg dpt diayun-ayunkan. (Kamus Pelajar Edisi Kedua)
Tesaurus
Tiada maklumat tesaurus untuk kata buaian

Peribahasa

Buaian pun digoncang,
     anak pun dicubit.

Bermaksud :

Menyelimuti kelakuan jahat dengan perbuatan yang baik atau tutur kata yang manis. (Peribahasa lain yang sama makna: Buaian diayun anak dicubit.)

 

Lihat selanjutnya...(2)


Kamus Parsi(Beta)

B.MelayuB.InggerisB.ParsiSebutan
buaiancradleتابtāb

Kembali ke atas