Maklumat Kata

Kamus Bahasa Melayu


[bu.jang.ga] | بوجڠݢ

Definisi : 1. = bujanggi sl orang yg pandai, cerdik pandai; 2. sl pendeta, pertapa: jogi berhaman ~; 3. sasterawan, pengarang sajak (syair dll): dan dialah yg menjadi kidung bagi segala dalang dan ~; ® pujangga. (Kamus Dewan Edisi Keempat)
Tesaurus
Tiada maklumat tesaurus untuk kata bujangga

Juga ditemukan dalam:

Kamus Bahasa Melayu (1)

Istilah MABBIM (2)

Istilah Bahasa Melayu (2)

Artikel Akhbar (1)

Ensiklopedia (1)

Buku (2)

Khidmat Nasihat (2)

Perkhidmatan +


Istilah Bahasa Melayu

Istilah SumberIstilah SasarBidangSubbidangHuraian
bardbujanggaKesusasteraanPuisiOrang yang cukup dihormati dan disanjungi kerana kepandaiannya menggubah dan mencipta sama ada pantun, syair, gurindam dan juga sajak. Raja Ali Haji merupakan seorang bujangga/pujangga Melayu terkenal pada zaman kerajaan Melayu Riau.
pujangga/bujanggapujanggaKesusasteraanTiadaTiada

Kembali ke atas