[ca.kar] | چاکر
Definisi : 1. kuku yg panjang, runcing, dan melengkung (pd burung, ayam, harimau, kucing, dll): anjing mempunyai ~ tetapi lembu tidak, melainkan kuku; 2. garis bekas kena kuku, kesan kena garu; 3. = pencakar; ~ ayam a) tulisan tangan yg amat buruk; b) sj kuih yg dibuat drpd ubi kayu atau keledek yg diracik; ~-balar garis-garis atau cakar-cakar yg banyak dan tidak menentu (calar-balar); ~ besi a) sepit besi utk memegang besi yg dibakar dll; b) pencakar yg dibuat drpd besi; bercakar, bercakaran, bercakar-cakaran 1. (bkn binatang) berkelahi dgn menggunakan cakar; 2. ki berkelahi, bertengkar: kita sering ~ sesama sendiri; mencakar 1. menggaru (dgn cakar); 2. ark mengais, mencari makan (bkn ayam dll); percakaran perihal bercakar (bercakaran, bercakar-cakaran); pencakar 1. penggaru, kukur; 2. alat utk menarik (mengumpulkan) sampah dll; ~ awan = ~ langit bangunan yg bertingkat-tingkat dan tinggi. (Kamus Dewan Edisi Keempat)
[ca.kar] | چاکر
Definisi : ; ~ bebek = ~ itik sj tumbuhan (herba), tapak itik, Acanthus ebracteatus. (Kamus Dewan Edisi Keempat)
[ca.kar] | چاکر
Definisi : 1 kuku yg panjang-panjang lagi tajam (spt yg terdapat pd ayam, kucing dll). 2 bekas kena kuku atau kena garu. 3 = pencakar alat yg diberi berkuku serta bergandar dan digunakan utk mengumpulkan sampah dll. ~ ayam a. tulisan tangan yg amat buruk. b. kuih yg berlingkar-lingkar dibuat drpd ubi kayu, keledek dll. ~-balar garis-garis yg banyak dan tidak menentu. ~ besi pencakar yg dibuat drpd besi. bercakar-cakaran 1 berkelahi dgn menggunakan cakar (bkn binatang); saling menggaru dgn cakar. 2 ki berkelahi; bergaduh. mencakar 1 menggaru dgn cakar; melukakan dgn cakar: Kucing ~, anjing menggigit. 2 mengais dgn cakar (ttg ayam dll). pencakar alat utk mengumpulkan sampah; cakar. ~ langit bangunan yg tinggi-tinggi. (Kamus Pelajar Edisi Kedua)