[cang.ku/] | چاڠکوق
Definisi : 1. sesuatu yg melengkung spt kait (gancu dll): buatlah ~ pd dawai itu supaya dapat disangkutkan; 2. alat utk mengancing baju yg dibuat drpd besi kecil yg dilengkungkan; bercangkuk memakai cangkuk; mencangkuk mengenakan cangkuk, mengait: habislah segala tubuhnya dicangkuk oleh sekalian onak dan duri; mencangkukkan mengaitkan: ~ mata taut pd belakang rusa itu; tercangkuk terkait. (Kamus Dewan Edisi Keempat)
[cang.ku/] | چاڠکوق
Definisi : 1. dahan kayu yg dibalut supaya tumbuh akar utk ditanam; 2. ki palsu; mencangkuk menjadikan dahan berakar dgn membalutnya dgn sabut berisi tanah, mengetut. (Kamus Dewan Edisi Keempat)
[cang.ku/] | چاڠکوق
Definisi : sj ubat drpd bunga yg dikeringkan. (Kamus Dewan Edisi Keempat)
[cang.ku/] | چاڠکوق
Definisi : , = pencangkuk 1 benda yg melengkung dan berkait, spt penyangkut kelambu. 2 alat yg dibuat drpd besi kecil melengkung utk mengancing baju. besi ~ besi yg hujungnya berkait. bercangkuk memakai cangkuk; ada cangkuknya: Bahagian hujung galah itu ~ supaya mudah digunakan utk mengait sesuatu. mencangkuk menyebabkan sesuatu terkena cangkuk; mengait dgn cangkuk: Ketika berlari dlm semak tadi, onak dan duri telah ~ seluarnya hingga koyak-koyak. mencangkukkan melekatkan cangkuk (pd); mengaitkan (ke): Pak Pandir telah ~ mata taut itu pd belakang rusa. (Kamus Pelajar Edisi Kedua)