Maklumat Kata

Kamus Bahasa Melayu


[é.ko.tip] | ايکوتيڤ

Definisi : (ékotip) (Bio) kumpulan tumbuhan atau haiwan dlm sesuatu spesies, yg menyesuaikan diri utk hidup dlm keadaan persekitaran tertentu. (Kamus Dewan Edisi Keempat)

[é.ko.tip] | ايکوتيڤ

Definisi : /ékotip/ ist sekumpulan kecil tumbuhan atau haiwan yg hanya sesuai hidup pd satu habitat tertentu. (Kamus Pelajar Edisi Kedua)
Tesaurus
Tiada maklumat tesaurus untuk kata ekotip

Juga ditemukan dalam:

Kamus Bahasa Melayu (2)

Istilah MABBIM (3)

Istilah Bahasa Melayu (8)

Kamus Dewan Perdana (2)

Perkhidmatan +


Istilah Bahasa Melayu

Istilah SumberIstilah SasarBidangSubbidangHuraian
ecotypeekotipFizikTiadaTiada
ecotypeekotipGeografiTiadaTiada
ecotypeekotipPertanianTiadaTiada
ecotypeekotipPerhutananTiadaTiada
ecotypeekotipBiologiUmumTiada
ecotypeekotipBiologiGenetikRas dalam spesies tertentu yang beradaptasi secara genetik terhadap persekitaran tertentu.
ecotypeekotipBiologiEkologiSekumpulan kecil tumbuhan atau haiwan yang hanya sesuai hidup pada satu habitat tertentu.
ecotypeekotipPerhutananPengurusan HutanSekumpulan kecil tumbuhan dan haiwan yang sesuai hidup pada satu habitat.

Kembali ke atas