| emotive language | bahasa emotif | Kesusasteraan | Tiada | Bahasa yang mengandungi unsur-unsur imageri, simbolik makna tersirat dan lain-lain. Bahasa emotif bertujuan untuk menimbulkan kesan atau tindak balas emosi kepada pembaca. Selain menyampaikan sesuatu idea, bahasa emotif juga memperlihatkan seni keindahan dan kehalusan bahasa. Bahasa emotif yang baik mampu menjadikan pembaca berasa terharu, sedih, gembira, takut, resah, bersemangat, dan sebagainya. Umumnya, bahasa emotif menjadi gaya bahasa utama dan penulisan kreatif (puisi, novel) berbanding dengan penulisan yang bersifat denotatif. |
| emotive | emotif | Psikologi | Tiada | Tiada |
| affective | afektif;emotif | Linguistik | Tiada | Tiada |
| affective | afektif;emotif | Pendidikan | Tiada | Tiada |
| affective | afektif;emotif | Sosiologi | Tiada | Tiada |
| affective | afektif;emotif | Perubatan | Tiada | Tiada |
| emotive language | bahasa emotif | Kesusasteraan | Tiada | Tiada |
| emotive language | bahasa emotif | Kesusasteraan | Puisi | Bahasa puisi yang mengutamakan kesan perasaan. |
| rational-emotive therapy | terapi rasional emotif | Psikologi | Tiada | Tiada |
| cognitive meaning | makna kognitif | Kesusasteraan | Tiada | Tafsiran makna berdasarkan fakta yang dikongsi, diketahui dan dipersetujui ramai. Pentafsiran begini tidak melibatkan pandangan atau emosi, tetapi biasanya wujud dalam semua genre sastera. Contohnya ayat �matahari terbit dari timur�. Ayat ini ialah tafsiran yang berkisar pada fakta sahaja. Sebaliknya, ayat �matahari ini sungguh menyeksakan� ialah tafsiran yang bersifat subjektif dan emotif. Dalam karya sastera, makna kognitif boleh dimanfaatkan walaupun tidak penting seperti makna emotif dan konotatif. |