Maklumat Kata

Kamus Bahasa Melayu



Definisi : sl 1. tuan; 2. orang yg mahir (ahli) dlm sesuatu (terutama dlm membuat keris); mengempukan memerintah: setelah beberapa lamanya ~ negeri Acheh, maka Raja Muzafar Shah pun hilang. (Kamus Dewan Edisi Keempat)
Tesaurus
Tiada maklumat tesaurus untuk kata empu I

Juga ditemukan dalam:

Kamus Bahasa Melayu (10)

Istilah Bahasa Melayu (3)

Kamus Dewan Perdana (2)

Ensiklopedia (2)

Perkhidmatan +

Peribahasa

Tiada terbuangkan tahi mata dengan empu kaki.

Bermaksud :

Aib sanak saudara kita tentu kita ikut memikulnya, takkan dapat dipikul oleh orang lain.

 

Lihat selanjutnya...(2)


Istilah Bahasa Melayu

Istilah SumberIstilah SasarBidangSubbidangHuraian
empuempuKerisTiadaOrang yang mempunyai kepakaran dalam membuat atau menempa keris. Sin: pandai besi.
pandai besipandai besiKerisTiadaLihat empu.
palace literaturesastera istana; sastera keratonKesusasteraanTiadaSastera yang dilahirkan di kalangan istana khususnya oleh pujangga atau empu.

Kembali ke atas



© 2017 Hak Cipta Terpelihara - Dewan Bahasa dan Pustaka.
Paparan terbaik Google Chrome versi 58 ke atas, dengan resolusi skrin 1280x1024.
PENAFIAN : Dewan Bahasa dan Pustaka tidak akan bertanggungjawab bagi sebarang kehilangan dan kerugian yang disebabkan oleh penggunaan maklumat yang diperoleh dari laman ini.