Maklumat Kata
Kamus Bahasa Melayu
karau
[ka.rau] |
کاراو
Definisi :
; berkarau berkacau, bercampur baur, sedang mengaduk; mengarau mengacau supaya bercampur baur; pengarau peranti elektronik yg dapat mengganggu atau mengubah mesej telefon, bunyi radio dsb.
(Kamus Dewan Edisi Keempat)
Tesaurus
karau
Rujuk :
kacau
Juga ditemukan dalam:
Kamus Bahasa Melayu
(3)
Kamus Bahasa Inggeris
(2)
Istilah MABBIM
(1)
Istilah Bahasa Melayu
(14)
Glosari Leksikal Bahasa Sukuan
(1)
Glosari Dialek Kedah
(4)
Glosari Dialek Pulau Pinang
(3)
Perkhidmatan +
Korpus
e-Tesis
e-Jurnal
e-Kamus
e-Borneo
e-Seminar
i-Pintar
Glosari Leksikal Bahasa Sukuan
Bahasa Suku Kaum
Takrif
Contoh Ayat
Rujukan
Sumber
karau
MSb
keadaan ketawa yang lama sehingga hilang suara.
Dia seperti orang
karau
tidak sedarkan diri tanpa segan-silu menjerit dan memaki hamun sambil terus meronta dan menyumpah seranah terhadap penari wanita itu.
Antologi Cerpen Dukanya Abadi
Glosari Leksikal Bahasa Sukuan
Kembali ke atas
Thanks for clicking. That felt good.
Close
Borang Maklum balas Carian PRPM
@DBP
Malaysia
Pelawat PRPM
@DBP
Malaysia yang dihormati,
Kami sedang berusaha untuk meningkatkan perkhidmatan Carian PRPM
@DBP
Malaysia ini. Komen, pandangan, kritikan dan cadangan tuan/puan sangat kami hargai. Mohon berikan maklum balas seperti berikut :
1. Antara muka pengguna.
2. Domain atau kluster maklumat serta kandungan maklumat.
3. Kepantasan carian.
4. Pandangan dan cadangan keseluruhan.
5. Alamat e-mel atau nombor telefon.
*
Sila tunggu sebentar...