Maklumat Kata

Kamus Bahasa Melayu


[ka.rau] | کاراو

Definisi : ; berkarau berkacau, bercampur baur, se­dang mengaduk; mengarau mengacau supaya bercampur ba­ur; pengarau peranti elektronik yg dapat meng­ganggu atau mengubah mesej telefon, bunyi radio dsb. (Kamus Dewan Edisi Keempat)
Tesaurus
 
karau
Rujuk :kacau