[ke.ba.ya] | کباي
Definisi : baju perempuan yg bertangan panjang dan berbelah di bahagian dadanya (ditutup dgn butang, pin, atau kerongsang); ~ labuh = ~ panjang kebaya yg labuh (hingga ke lutut); ~ pendek = ~ bandung kebaya yg singkat (hingga ke pangkal paha). (Kamus Dewan Edisi Keempat)
[ke.ba.ya] | کباي
Definisi : baju berlengan panjang dan berbelah di bahagian dada (ditutup dgn menggunakan kerongsang, butang dll) utk orang perempuan. ~ panjang (labuh) kebaya yg labuh sampai ke lutut. ~ pendek (bandung) kebaya yg singkat sampai ke pangkal paha. (Kamus Pelajar Edisi Kedua)