| Buah kemiri masak di batang, Digoyang ungka jatuh berderai; Sudah kunanti pagi dan petang, Orang tak suka kasih bercerai. | Khazanah Pantun Melayu Riau | Kasih Sayang/Cinta |
| Pucuk kemiri dimakan ulat, Bila dikerat kuncupnya mati; Buruk negeri lupakan adat, Dunia akhirat hidup merugi. | Khazanah Pantun Melayu Riau | Adat |
| Pucuk kemiri dimakan ulat, Bila terbiar barangnya mati; Buruk negeri lupakan adat, Gila bertengkar petang dan pagi. | Khazanah Pantun Melayu Riau | Adat |
| Pucuk kemiri dimakan ulat, Layulah tangkai dahan pun patah; Buruk negeri lupakan adat, IImu dipakai di jalan yang salah. | Khazanah Pantun Melayu Riau | Adat |
| Pucuk kemiri dimakan ulat, Habislah dahan jatuh meranggas; Buruk negeri lupakan adat, Terkikis iman tubuh melengas. | Khazanah Pantun Melayu Riau | Adat |
| Pucuk kemiri dimakan ulat, Kayu yang kuat menjadi rapuh; Buruk negeri lupakan adat, Seteru dekat negeri pun runtuh. | Khazanah Pantun Melayu Riau | Adat |
| Pucuk kemiri dimakan ulat, Ulat menjalar memakan buahnya; Buruk negeri lupakan adat, Tabiat kasar menyeman tingkahnya. | Khazanah Pantun Melayu Riau | Adat |
| Pucuk kemiri dimakan ulat, Daun yang segar jadi berlubang; Buruk negeri lupakan adat, Dusun yang besar menjadi lengang. | Khazanah Pantun Melayu Riau | Adat |
| Pucuk kemiri dimakan ulat, Warna hijau menjadi kuning; Buruk negeri lupakan adat, Ke sana risau ke mari runsing. | Khazanah Pantun Melayu Riau | Adat |
| Pucuk kemiri dimakan ulat, Putik busuk bunga meranggas; Buruk negeri lupakan adat, Asyik beramuk lupakan tugas. | Khazanah Pantun Melayu Riau | Adat |